Mahkumların sosyalleştirilmesi amacını törpüleyen şeylere fırsat verilmesin.

Ceza hukukunda, cezanın kendisi bizatihi bir amaç olmayıp,cezadan beklenen amaçları elde etmek için kullanılan bir araçtır.

Cezalandırmayla ulaşılmak

istenen, ceza yaptırımı tehdidiyle vatandaşların kanuna uygun davranma eğilimlerini arttırmak,

bireylerin gelecekte başka bir suç işlemesini engellemek,

en önemli ve esas olan amaç ise mahkumların yeniden sosyalleştirilmesi ve topluma kazandırılmasıdır.

Bu nedenle,

Günümüz infaz hukukunda sadece ıslahı öngören anlayış terk edilerek yerini mahkumların yeniden sosyalleştirilip sağlıklı bireyler olarak toplumsal hayata geri dönmelerini hedefleyen

eğilime bırakmıştır.

Ceza politikası da mahkûmları sosyalleştirme amacına dönük bir

değişim geçirmiş olup, mahkumların, sosyal hayata hızlıca adapte olabilmeleri,

sosyal sorumluluk bilinci içinde suçtan uzak kalarak hayatlarını sürdürebilmeleri ,

sivil hayatta sağlıklı ilişkiler kurabilmeleri çağdaş infaz rejiminin temel amacı haline gelmiştir.

Mahkumların sosyalleştirilmesi amacını törpüleyen şeylere fırsat verilmesin.